به نقل از «خبرآنلاین»

در مورد هزینه تأسیس خانه بازی چه می‌دانید؟

تاریخ انتشار: ۲۸ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۲۶۲۶۸۱

اگر می‌خواهید در مورد هزینه تأسیس خانه بازی بیشتر بدانید، مقاله را تا انتها بخوانید. آیا چیزی وجود دارد که شادتر از صدای بچه‌ها در حال بازی به نظر برسد؟ شادی در چهره آنها و صدای شادی در صدای آنها نشان می‌دهد که بچه‌ها چقدر از بازی‌کردن و برقراری روابط دوستانه در جامعه خود لذت می‌برند.

اغلب اوقات، خانه‌های بازی اساس دوستی‌هایی هستند که سال‌ها ادامه می‌یابد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

افزایش عزت‌نفس، بهبود مهارت‌های همکاری، افزایش مهارت‌های تفکر انتقادی و تقویت سیستم ایمنی تنها برخی از مزایای سطح بالایی است که کودکان با بازی‌کردن به دست می‌آورند. بنابراین، سرمایه‌گذاری در این زمینه، اثرات مثبت زیادی را به دنبال دارد. اگر به دنبال این کار هستید حتماً تمایل دارید تا با هزینه‌های تأسیس یک خانه بازی آشنا شوید. ما در ادامه به سؤالات شما در این زمینه پاسخ و راهنمای لازم را ارائه داده‌ایم.

هزینه تأسیس خانه بازی زیاد نیست!

شما برای راه‌اندازی یک خانه بازی مجبور نیستید هزینه زیادی را متحمل شوید و نسبت به سایر کسب‌وکارها، تأسیس خانه بازی به سرمایه کم یا متوسطی نیاز دارد. همچنین، راه‌اندازی چنین مکانی به سرمایه در گردش زیادی هم نیاز نخواهد داشت. تنها نکته‌ای که باید در این زمینه مدنظر داشته باشید، ایمنی بالای وسایل بازی و سرگرمی کودکان است. ازآنجایی‌که این وسایل با سلامت و امنیت کودکان سروکار دارند، سازمان استاندارد، حساسیت بالایی روی این موضوع دارد. بنابراین قبل از راه اندازی، راهنمای تجهیز خانه بازی را بررسی کنید.

ارزیابی هزینه تأسیس خانه بازی

هزینه‌های تأسیس خانه بازی به چند گروه تقسیم می‌شوند که هزینه خرید وسایل بازی، اجاره یا خرید زمین، استخدام نیروهای انسانی و هزینه‌های جانبی از مهم‌ترین آنها هستند. در ادامه در مورد انواع هزینه تأسیس خانه بازی، برای شما توضیح داده‌ایم:

هزینه اجاره یا خرید مکان

هزینه اجاره یا خرید مکان در شهرستان با شهر تهران و شهرهای بزرگ متفاوت است. اولین چیزی که باید در نظر داشته باشید این است که مکان موردنظر باید در مسیر رفت‌وآمد مردم باشد. مثلاً اگر در طبقه چندم یک برج، خانه بازی خود را تأسیس کنید، سود چندانی برای شما ندارد.

هزینه خرید تجهیزات خانه بازی

یکی دیگر از هزینه‌های ثابت برای تأسیس خانه بازی مربوط به وسایل و تجهیزات خانه بازی است. برای راه‌اندازی چنین مکانی شما گزینه‌های زیادی را پیش رو دارید و تنوع بالا قطعاً جذابیت خانه بازی را بالاتر خواهد برد. فواره توپ، ماشین‌بازی، تاب و سرسره، الاکلنگ و تونل بازی از جمله مواردی هستند که در خانه‌های بازی طرف‌دار زیادی دارند. لازم است این نکته را بدانید که شهر شما تأثیری بر هزینه خرید تجهیزات ندارد و وسایل موردنیاز خانه بازی از چندین مرکز خاص تهیه می‌شوند.

اهمیت کفپوش در افزایش امنیت خانه بازی

یکی از مواردی که باید به کیفیت آن اهمیت دهید، کف‌پوش‌ها هستند. کف‌پوش‌ها از ضربه‌های احتمالی که بدن کودک را تهدید می‌کنند، جلوگیری خواهند کرد. علاوه بر این، استفاده از کف‌پوش‌های مرغوب، از پوست کودکان در برابر خراشیدگی و آسیب‌های دیگر محافظت خواهد کرد. بنابراین، تهیه کف‌پوش‌های بادوام یکی از هزینه‌های ضروری در زمینه خرید تجهیزات خانه بازی خواهد بود. ما در این راهنمای تجهیز خانه بازی، به شما توصیه می‎کنیم این موضوع را جدی بگیرید.

هزینه منابع انسانی

یک از هزینه‌های متغیر تأسیس خانه بازی، استخدام نیروهای انسانی است. شما دراین‌رابطه به چند پرسنل جهت مراقبت از کودکان و تعامل با مشتریان هنگام ورود و خروج نیاز دارید. هرچه خانه بازی شما بزرگ‌تر باشد به پرسنل بیشتری نیاز خواهید داشت. هزینه پرسنل را به‌صورت ماهیانه پرداخت خواهید کرد.

هزینه‌های جانبی تأسیس خانه بازی

این هزینه‌ها نسبت به گروه‌های قبلی هزینه تأسیس خانه بازی از میزان کمتری برخوردار هستند. هزینه‌های مربوط به امور اداری و دریافت مجوز را تا حداکثر ۴ ماه پس از راه‌اندازی خانه بازی باید پرداخت کنید. این هزینه‌های ثابت است و فقط یک‌بار انجام خواهد شد.

از سوی دیگر شما با هزینه‌های گاز و برق مصرفی روبه‌رو هستید. البته بسیاری از وسایل خانه بازی به برق نیاز ندارند؛ اما اگر چندین وسیله برقی داشته باشید باید هزینه برق را نیز در نظر بگیرید. همچنین اگر از وسایل گرمایشی و سرمایشی استفاده می‌کنید، باید هزینه‌هایی را در نظر بگیرید.

هزینه جانبی دیگر، هزینه تبلیغات خواهد بود. اگر تمایل داشته باشید برای استقبال بیشتر از خانه بازی شما، تبلیغات انجام دهید، باید هزینه‌های این حوزه را در نظر بگیرید. از طرفی ممکن است شما بخواهید کسب‌وکار خود را به‌صورت سنتی و دهان‌به‌دهان تبلیغ کنید که در این صورت از هزینه‌های تبلیغات معاف خواهید شد.

تجهیزات موردنیاز برای خانه کودک

یکی از مواردی که در راهنمای تجهیز خانه بازی به آن نیاز دارید، لیست تجهیزات مورد نیاز است:

· استخر توپ

· وان شن

· الاکلنگ و بازی‌های تعادلی

· تاب و سرسره

· تونل بازی

· ترامپولین

· اسباب‌بازی‌های چوبی

· کف‌پوش مناسب کودکان

· دیوارپوش مناسب کودکان

· ایرهاکی

· فوتبال دستی

· بلوک بازی

· تجهیزات ورزشی

· استخر بادی

· جامپینگ

· جاکفشی‌های مناسب

· کمد مربی و کودک و اسباب‌بازی

· دیوار صخره‌نوردی

· ماسه‌بازی کودک

· آشپزخانه کودک

· برج بازی و کلبه بازی

· ماشین‌های شارژی

· تخت کودک

· میز کار کودک

· لوازم آموزش اشکال هندسی

· لباس حیوانات کودک

· لباس‌های سنتی کودک

· لباس واحد کار کودک

· وایت برد

· چمن مصنوعی

· پروژه‌های آموزشی

· نازبالش کودک

· آینه‌های نشکن فانتزی کودک

· فوم وتاتامی در رنگ‎های مختلف

· بنرهای آموزشی

· طرح‌های تشویق و حضوروغیاب

· کتابخانه و قفسه

· تابلوهای تزئینی و اعلانات

· میز و صندلی کودک و بزرگسال

· توپ رنگی ویژه استخر توپ

· حفاظ شیشه و راه‌پله

مزایای خانه بازی برای کودکان

از هزینه تاسیس خانه بازی که بگذریم، خوب است به مزایای این کسب وکار برای رشد و سلامت کودکان نیز بپردازیم:

· عزت‌نفس و اعتمادبه‌نفس بچه‌ها را برای امتحان کردن چیزهایی که قبلاً هرگز امتحان نکرده‌اند ایجاد می‌کند.

· به بچه‌ها اجازه می‌دهد طیفی از احساسات را تجربه کنند که معمولاً در موقعیت‌های دیگر در دسترس نیستند.

· به آن‌ها کمک می‌کند بر آسیب‌های روحی غلبه کنند.

· صبر و حوصله را به آنها آموزش می‌دهد.

· کودکان درخانه ‌بازی یاد می‌گیرند چگونه در یک شبکه اجتماعی فعالیت کنند.

· نحوه گوش‌دادن به دیگران را فرامی‌گیرند.

· خانه بازی، زمینه همکاری کردن را فراهم می‌کند.

· کودکان یاد می‎گیرند که چگونه مستقل باشند.

کلام آخر در مورد هزینه تاسیس خانه بازی

در این مطلب، انواع هزینه‌های مرتبط با تأسیس خانه بازی را بررسی کردیم. گفتیم که راه‌اندازی چنین مجموعه‌هایی نسبت به سایر کسب‌وکارهای مشابه، به سرمایه کمتری نیاز دارد و شما مجبور به هزینه‌های بالا نخواهید بود.

به‌هرحال، برای اینکه با جزئیات هزینه‌های تأسیس خانه بازی آشنا شوید و راهنمایی لازم را در این زمینه دریافت کنید، به وب‌سایت بازی‌سازان مراجعه کنید. این تیم می‌تواند با مشاوره رایگان، بهترین راهنمای تجهیز خانه بازی برای شما باشد. همچنین اگر نظری دررابطه‌با خانه‌های بازی و تجهیزات موجود در این مجموعه‌ها دارید با ما در میان بگذارید.

کد خبر 1642409

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: خانه بازی داشته باشید راه اندازی کف پوش ها بچه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۲۶۲۶۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

راهکارهای جایگزین تنبیه بدنی در کودکان

یک روانشناس در مورد تنبیه کودک گفت: شما می‌توانید با استفاده از محرومیت‌سازی، محدویت‌های کلامی یا تقویت منفی به صورت غیرفیزیکی کودک را تنبیه کنید. چرا که تنبیه بدنی می‌تواند خشم، پرخاشگری، و طیف وسیعی از اختلالات هیجانی و رفتاری را برای کودک به همراه داشته باشد.

به گزارش ایسنا، سحر پهلوان‌نشان روانشناس کودک و نوجوان در گفت‌وگو با ایسنا با بیان تعریف تنبیه از دیدگاه روانشناسی گفت: در روانشناسی کودکان و نوجوانان، تنبیه را به عنوان یکی از شیوه‌های رایجی که ذیل رفتار درمانی به شمار می‌آید در نظر می‌گیرند، شیوه‌ای که برای آموزش برخی از مفاهیم یا اجتناب از انجام برخی از موارد، توسط خانواده‌ها یا افرادی که در حوزه آموزش، تعلیم و تربیت هستند می‌تواند اعمال شود.

شکل‌های مختلفی از تنبیه وجود دارد

این روانشناس در ادامه با بیان اینکه کلمه تنبیه در نظر عوام، همان تنبیه فیزیکی و بدنی است، گفت: ما شکل‌های مختلفی از تنبیه را داریم برای مثال شکلی از تنبیه می‌تواند به شکل تقویت منفی باشد. در شکل دیگر از تنبیه، کودک از موضوع مثبتی که برای او لذت یا خوشحالی به همراه داشته دور شود، یا در اختیار او قرار نمی‌دهیم. بنابراین شما می‌توانید با استفاده از محرومیت‌سازی، محدویت‌های کلامی یا تقویت منفی به صورت غیرفیزیکی کودک را تنبیه کنید. چرا که تنبیه بدنی می‌تواند خشم، پرخاشگری، و طیف وسیعی از اختلالات هیجانی و رفتاری را برای کودک به همراه داشته باشد.

از تنبیه بدنی در موارد خاصی استفاده می‌شود

پهلوان نشان تأکید کرد: تنبیه‌ها اگر بخواهند مؤثر باشند نباید جسمی و فیزیکی باشند مگر در مواقعی که یک آسیب جدی متوجه کودک می‌شود یا کودک ناخواسته آسیب جانی که به فرد دیگر یا به اموال و دارایی دیگران وارد می‌کند. مثلاً  آتش‌افروزی‌هایی که برخی کودکان انجام می‌دهند یا بازی‌های خطرناکی که می‌تواند حتی منجر به مرگ کودک یا فرد همسال او شود. یا برای بچه‌هایی که سابقه مشکلات رفتاری مانند اوتیسم و کم‌توانی ذهنی‌ دارند، چون قوه ادراک آنان از لحاظ شناختی رشد پیدا نکرده است. در برخی مواقع از تنبیه‌های فیزیکی هم استفاده می‌شود. ولی در مواردی غیر از این، بیشتر توصیه می‌شود که از شیوه تنبیه‌های غیر جسمی مثل تقویت منفی، محروم‌سازی، تقویت‌های مثبت و .. استفاده شود.

ما شکل‌های مختلفی از تنبیه را داریم برای مثال شکلی از تنبیه می‌تواند به شکل تقویت منفی باشد.در شکل دیگر از تنبیه، کودک از موضوع مثبتی که برای او لذت یا خوشحالی به همراه داشته دور شود، یا در اختیار او قرار نمی دهیم. محرومیت سازی، تنبیه‌های غیرکلامی مانند سکوت یا پاسخ ندادن پدر یا مادر در موقعیت‌های مدنظر آنها، شیوه های دیگری از تنبیه غیر جسمی هستند.

عوامل تأثیرگذار بر تنبیه کودکان

این روانشناس ادامه داد: برای آموزش مفاهیم خاص مانند نظم نخست باید منظور خود از نظم را برای کودک مشخص کنیم. به کودک نشان دهیم رعایت نظم می‌تواند پیامدهای مثبت به همراه داشته باشد و عدم رعایت  آن می‌تواند به تنبیه‌های مانند محرومیت از امتیاز خاص منجر شود.‌

وی افزود: نکته دوم درباره مؤثر بودن تنبیه‌ها این است که باید متناسب با کاری که کودک انجام داده یا نداده، تنبیه انجام شود. مثلاً اگر کودک درس خود را نخواند ما نمی‌توانیم به او بگوییم که خوب من به تو قول داده بودم که آخر هفته تو را به شهربازی ببرم و الان نمی‌برم. قول‌هایی که به کودک داده می‌شود اساساً باید اجرا شوند. در واقع در حال حاضر عدم اجرای این قول یک بی‌اعتمادی را در کودک ایجاد می‌کند. بنابراین تنبیه یا محرومیت مد نظر باید حول‌ محور همان موضوع و یا در فاصله‌ی نزدیک به آن موقعیت و نه در روزهای آینده باشد.

پهلوان نشان خاطرنشان کرد: شدت تنبیه‌ها باید متناسب با سن کودک در نظر گرفته شود مثلاً زمانی باید صحبت از محروم‌سازی شود که کودک کار اشتباهی را انجام داده است. این زمان بندی باید براساس سن کودک باشد یعنی اگر کودک 3 ساله است حدوداً بین 3 تا 6 دقیقه بعد از انجام کار خطا، تنبیه مناسب صورت گیرد.

این روانشناس گفت: توصیه ما این است که والدین بیشتر بر روی رفتارهای مثبت کودک تمرکز کنند که بتواند برای کودک تشویق به همراه داشته باشد. از این رو وقتی کودک خطایی انجام می دهد و در لحظه مورد تنبیه قرار می‌گیرد باید کوچک‌ترین اتفاق مثبت را هم مورد تشویق قرار داد. این تشویق‌ها می‌تواند تصدیق کلامی، تشویق اجتماعی و نظام اقتصاد ژتونی(پاداش دادن به کودک درقبال رفتارهای مطلوب) باشد. تا کودک برای انجام رفتارهای درست، انگیزه بیشتری پیدا کند. با این شیوه اگر کودک برای جبران اشتباه تلاشی انجام دهد. با استفاده از اقتصاد ژتونی می‌تواند یک تعدادی از آن مجازات و یا تنبیه‌هایی که برای او در نظر گرفته‌شده، را کاهش داد.

تأثیرات منفی تنبیه بدنی در کودکان‌

این روانشناسی درباره‌ تأثیرات منفی تنبیه بدنی در کودکان گفت: تأثیرات آن را از منظر گوناگون می‌توان بررسی کرد. این که کودک در چه بازه سنی قرار داشته باشد، یا جنس کودک چی باشد، یا کدام یک از والدین در چه موقعیت مکانی و زمانی این تنبیه را انجام داده باشند، متفاوت است. در قسمت اول یکی از تبعات این گونه از تنبیهات احساس شرم و نقص را در کودک به همراه می‌آورد که ممکن است نسبت به آن فرد تنبیه‌کننده پدر، مادر، مربی یا هر فرد دیگری، احساس ناکامی ایجاد شود که متعاقب آن می‌تواند خشم، پرخاشگری، و طیف وسیعی از اختلالات هیجانی و رفتاری را در ادامه برای کودک ایجاد کند.

 پهلوان‌نشان ادامه داد: یکی دیگر از واکنش‌های که کودک در مقابل تنبیه بدنی می‌تواند انجام می‌دهد پرداختن به کارهایی است که والدین به آن حساس هستند. به این روش معمولا کودکان والدین خود را کنترل می‌کنند.

وی معتقد است: در فضای یادگیری مشاهده‌ای هم کودک یاد می‌گیرد که این یک شیوه‌ای است که خانواده می‌تواند  به وسیله آن به اهدافش برسد. بنابراین او هم در ارتباط با همسالان هم‌جنس یا غیر هم‌جنس خود و یا افرادی بزرگ‌تر از خود می‌تواند به کار ببرد. شیوه‌ای برای کسب توجه و به هدف رسیدن کودک از این منظر که دیگران را مجبور کند تا یکسری کارهایی را برای او انجام دهند.

 این  روانشناس تأکید کرد: غیر از موردی که گفته شد ما شاهد یک فاصله‌گیری عاطفی هم در بچه‌ها هستیم. اگر اولین شیوه‌ خانواده وقتی‌که کودک اشتباه یا خطایی را انجام می دهد، شیوه تنبیه فیزیکی و داد و بیدادهای همراه با آن باشد، باعث می‌شود که ویژگی‌هایی مانند صبر، تحمل ناکامی یا به تأخیر انداختن ارضای نیازها در بچه‌ها با مسائل زیادی مواجهه شود که آسیب‌های آن در دوران بعدی زندگی کودک هم برای ما کاملاً مشخص است. کودک از پدر و مادر خود فاصله می‌گیرد و خلأهای عاطفی زیادی برای او به وجود می‌آید و این موضوع خیلی مواقع باعث می‌شود که ارتباط ایمن کودک با منابع دل‌بستگی اولیه او مثل پدر و مادر هم  دستخوش تغییر شود.

خشم، انزجار، تنفر، پرخاش، طیف وسیعی از هیجان‌های منفی که می‌تواند برای کودک اتفاق بیافتد برای او عادی می‌شود و به ابعاد مختلف زندگی کودک هم سرایت پیدا می‌کند.

وی در ادامه گفت: خیلی وقت‌ها ما با والدین مخصوصاً والدینی با حالت تکانشی‌تر یا سابقه اختلالات روان‌شناختی یا آستانه تحمل پایین صحبت می‌کنیم، می‌گویند که من در آن لحظه متوجه نشدم که چه اتفاقی افتاده است و بعد از آن هم پشیمان شدم. اما آن آسیبی که تنبیه بدنی حتی برای بار اول در ذهن یک کودک ایجاد کند، می‌تواند تبعات جبران‌ناپذیری را داشته باشد.

 پهلوان‌نشان خاطرنشان کرد: البته خود اختلال‌های روان‌شناختی یا اختلال خاص والدین در این زمینه باید ارزیابی شود، تا در نظر گرفته شود که رفتار کودک چه طرح‌واره‌ای را در ذهن والدین فعال می‌کند که با اشتباه کودک خشم عجیب غریبی در مادر یا پدر فعال می‌شود که به طبع آن رفتار فیزیکی بر روی کودک انجام می گیرد.

اگر اولین شیوه‌ی خانواده وقتی‌که کودک اشتباه یا خطایی را انجام می دهد، شیوه تنبیه فیزیکی و دادو بیدادهای همراه با آن باشد باعث می‌شود که ویژگی‌هایی مانند صبر، تحمل ناکامی یا به تأخیر انداختن ارضای نیازها در بچه‌ها با مسائل زیادی مواجهه شود که آسیب‌های آن در دوران بعدی زندگی کودک هم برای ما کاملاً مشخص است. کودک از پدر و مادر خود فاصله می‌گیرد و خلأهای عاطفی زیادی برای او به وجود می‌آید و این موضوع خیلی مواقع باعث می‌شود که ارتباط ایمن کودک با منابع دل‌بستگی اولیه او مثل پدر و مادر هم  دستخوش تغییر شود.

علت مقابله به مثل کودکان در تنبیه بدنی‌

این روانشناس کودک در پاسخ به سؤالی درباره‌ی این‌که چرا بچه‌ها وقتی مورد تنبیه بدنی قرار می‌گیرند دقیقاً مقابله به مثل می‌کنند و همان رفتار را در مقابل والدین انجام می‌دهند، گفت: در سنین تقریباً 3تا 6 سالگی که کودکان در مرحله دوم روان‌شناختی خود هستند نیروی اراده در حال شکل گرفتن است. این نیروی اراده و آن مقاومت گرایی‌ها و منفی‌گرایی‌هایی که کودکان دارند. باعث نه گفتن‌ آنان می‌شود و در سطح جسمی هم کودک متوجه توانایی بدنی و ماهیچه‌ای خود شده است و می‌خواهند در مقام عمل این توانایی را نشان دهد تا ببیند آیا دقیقاً می‌توانند همان کار را انجام دهد.

پهلوان‌نشان تأکید کرد: به هر حال منبع الهام کودک والدین هستند تصور آن‌ها این است که اگر والد کاری را انجام می‌دهد این کار، درست است. بنابراین او هم امتحان می‌کند تا ببیند آن نتیجه‌ای که والد می‌خواهد از کودک بگیرد کودک هم می‌تواند آن نتیجه را از والد بگیرد؟ به همین خاطر است که می‌گوییم  از آنجایی که بچه‌ها مشاهده کنندگان قوی هستند و تقریبا در 5 تا 6 سال اول زندگی‌شان هم این شخصیت روانی در حال شکل گیری است، اکیدا توصیه می‌شود تا جایی که امکان دارد، گفتگوی همدلانه بدون برانگیختگی احساس شرم و نقص در کودک اتفاق بیافتد تا هیجان کودک به شکل درستی بررسی شود. البته تنبیه اصولی مانند محرومیت، تقویت منفی، جداسازی یا شیوه‌های غیرکلامی با توجه به شرایط سنی و روشی صحیح می‌تواند یکی از روش‌های کارآمد در تربیت کودک باشد.

این  روانشناس در ادامه گفت: مسئله بعدی که به شدت توصیه می‌کنیم این است که خانواده‌ها انتظارات‌شان را از کودکان در سطح متعارف، منطقی و مطلوب متناسب با سن، جنس و ویژگی‌های تحولی کودکان قرار دهند، در کنار آن پیامدهایی‌ که انجام یا عدم انجام آن رفتار، با شکل‌های مختلف به کودک گفته شود.

اصرار کودکان بر درستی اشتباهی که انجام می‌دهند

 پهلوان‌نشان در پاسخ به سوال دیگری درباره‌ مقاومت کودکان و اصرار آن‌ها بر اشتباه نبودن کارشان اظهار کرد: دلایل زیادی باعث می‌شود که کودک اصرار بر درست بودن کار خود داشته باشد. اگر کودک در بازه‌ سنی 3 تا 6 سال باشد این مقاومت و منفی‌گرایی اساسا جزو شاخصه‌های تحولی او است. والدین باید از شیوه‌های دیگر و به شکل غیر مستقیم مانند استفاده از کارتون‌ها، قصه‌ها، نمایش ها و بازی با عروسک‌ها، سعی کنند آن مفهوم را آموزش دهند.

وی ادامه داد: از دلایل دیگری که باعث می‌شود بچه‌ها اشتباهات خود را نپذیرند این است که کودک در فضای ذهنی خود این داده را دارد که من اگر الان به اشتباه خود اقرار کنم کتک می‌خورم چون قبل‌تر از این هم همین موضوع اتفاق افتاده است.

این روانشناس کودک گفت: اساسا والدین در تنبیه‌های خود به دنبال راه‌حل مسئله نیستند بلکه به دنبال آن هستند که آن احساس شرم و نقص در کودک بالا بیاد و به او بقبولانیم که تو مقصر هستی. در صورتی که صورت مسئله اصلی ما باید آن اتفاق باشد. زمانی که کودک دارد به چهره والدین نگاه می‌کند و می‌بیند که این والدین بسیار برافروخته هستند و شاید ابزار خاصی هم در دست داشته باشند. مسلما از پذیرفتن اشتباه خود اجتناب می‌کند. از سوی دیگر در دوره‌ای که کودک استقلال‌ورزی را تجربه می‌کند، آن احساس شرم  برای او آزار دهنده است. بنابراین شاید بهتر باشد در موقعیتی که هم والد عصبانی است و هم کودک پذیرا نیست. شروع به تنبیه کردن یا شکافتن مسئله نکنیم و اجازه دهیم کمی زمان بگذرد تا بار هیجانی فروکش کند.

وی در پایان با تاکید بر اینکه باید والدین تمرکز خود را روی خود اتفاق بگذارند. تصریح کرد: بچه‌ها متمرکز بر حال هستند و آینده‌نگری ندارند. ممکن است کاری را هم به اشتباه انجام بدهند. ولی واقعاً نیت عامدانه‌ای نبوده است. به این دلیل بعضی وقت‌ها کودکان می‌گویند که من نمی‌دانستم که این اتفاق می‌افتد و فقط می‌خواستم تجربه کنم. از این رو ما باید بر روی گفت‌وگوی همدلانه‌ای با کودک تمرکز کنیم و ببینیم که کودک در آن لحظه چگونه فکر می‌کرده و چه احساسی را داشته و چه هیجانی را تجربه کرده است.

انتهای پیام